κακοεργός

in κ

COMPOUND: κακοεργός, -όν
CATEGORIZATION: A [A/N+N+Suf]
MEANING: ‘doing ill, mischievous, knavish’
ETYMOLOGY: adj./noun stem κακο- (κακός) ‘bad, ill’ + noun stem/root ἐργ(ο)- (ἔργον) ‘work’ + adj. suf. -ός, -όν
OCCURRENCE: Od. XVIII, 54
CASE/GENDER/NUMBER: nom. m. sg.
HEADEDNESS: exocentric
CLASSIFICATION: attributive – bahuvrīhi
NOTES: