εὔκυκλος

in ε

COMPOUND: εὔκυκλος, -ον
CATEGORIZATION: A [Adv+N+Suf]
MEANING: ‘well-rounded, round’
ETYMOLOGY: εὖ ‘well’ + noun root/stem κυκλ(ο)- (κύκλος) ‘ring, circle’ + adj. suf. -ος, -ον
OCCURRENCE: Il. V, 453, 797; XII, 426; XIII, 715; XIV, 428; Od. VI, 57
CASE/GENDER/NUMBER: acc. f. (target gender) sg., gen. f. sg., acc. f. pl.
HEADEDNESS: exocentric
CLASSIFICATION: attributive – bahuvrῑhi
NOTES: