εὔορμος

in ε

COMPOUND: εὔορμος, -ον 
CATEGORIZATION: A [Adv+N+Suf]
MEANING: ‘with good mooring-place’
ETIMOLOGY: εὖ ‘well’ + noun root ορμ- (ὅρμος, -ου) ‘chain’ + adj. suf. -ος, -ον
OCCURRENCE: Il. XXI, 23; Od. IV, 358; IX, 136
CASE: nom. m. sg., nom. m. sg.; gen. m. sg.
HEADEDNESS: exocentric
CLASSIFICATION: attributive – bahuvrῑhi
NOTES: