τετράκυκλος

in τ

COMPOUND: τετράκυκλος, –ον
CATEGORIZATION: A [Num+N+Suf] 
MEANING: ‘four-wheeled’
ETYMOLOGY: adj. root τετρα- (< *kwetr-, τέσσ/τταρες, -α) ‘four’ + noun root/stem κύκλ(ο)- (κύκλος) ‘ring, circle’ + adj. suf. -ος, -ον
OCCURRENCE: Il. XXIV, 324; Od. IX, 242
CASE/GENDER/NUMBER: acc. f. (target gender) sg., nom. f. (target gender) pl.
HEADEDNESS: exocentric
CLASSIFICATION: determinative – dvigu
NOTES: